Yaşam, birlikte var olma arzusu ile insanın kaosa eğilimli doğası arasındaki bir dengedir. Bugüne dek insan eliyle yaratılan karmaşanın artık onarılması gerekiyor. Ne var ki, insan şimdi kaos oluşturma isteğini, daha önce neden olduğu karmaşanın etkilerini düzeltmek için kullanıyor—yine aynı kontrolsüz yöntemlerle, ama bu kez farklı bir sonuç umuduyla. Oysa bu iki uç arasında savrulmak yerine, dengeyi bulmak tüm çözümlerin temeli değil midir?